Het grote langzame gedicht & de vogelverjager
ik was onderweg naar het koppige lichaam van robert anker
en ik dacht
een geslaagd gedicht valt minder snel uit elkaar dan een gedicht
het geeft je tijd om het kwijt te raken
afstand te nemen
maar je blijft in de buurt
ik was onderweg naar het koppige lichaam van robert anker
het lag in zijn eetkamer op de koeling
vogel gevlogen dacht ik
en het is niet dat je zijn gedicht begrijpt maar je kunt het volgen
het gedicht dat je kunt maken is niet even groot
maar je komt een eind
je weet dat het in de toekomst ligt
les murray zei dat elk onbeschadigd mens
twee geesten heeft en een lichaam
de ene geest is die van het wakkere bewustzijn
de andere is die van het dromen
wij worden in beslag genomen wanneer we slapen
we komen er niet los van als we wakker zijn
wanneer je het gedicht dat je kan lezen
kunt schrijven
geef je het weg
voordat het uit elkaar valt
ik was onderweg naar het koppige lichaam van robert anker
opgejaagd volgens de ene onderweg hoopte de andere
verraden zei hij zelf een week ervoor
en nam een hap chocola wegens de ophanden zijnde operatie
belde met de tandarts en maakte een afspraak
die hij niet zou halen
buiten stond de vogelverjager te dromen
ik vroeg mij af of we bij het gedicht horen
of bij ons lichaam met al mijn geesten
en bad een leugen
