Het werd tijd
Als dit de laatste keer is: doe het dan nog eenmaal goed.
Draai de klokken, stuur de uren. Vraag nog één keer
hoe het moet. Blijf lichtelijk verward. Het gaat niet
om de goede kant, maar om de stand
waarin je zelf blijft staan.
Goed, de tijd verandert, de wijzers draaien in het rood,
de wetten van het avondland tikken onze grenzen aan.
We werden slimmer met de jaren, vervingen kaars
door klik. Maar maak de dagen nog eens
lang, stapel nachtelijke uren.
Herschik. Verzet. Rek op en gooi de glazen vol. Haal de maan
en spreid de hemel uit. Laat het draaien duren. Benut elk
pril gefluit, het middagmaal, de avondkrant.
Duld een ochtendmens. Werp wekkers aan de kant en toets
je eigen tijden in. Verdrijf, vervorm, verstrijk naar
eigen wens. Draai het licht de rug toe,
slaap in schemer, waak bij gloed.
Kies je mooiste ogenblik en wacht niet tot de nacht wegtikt.
Als dit de laatste keer is; doe het dan
nog eenmaal goed.
© Ester Naomi Perquin, 27 oktober 2018
Wintertijd