Driek van Wissen

Wind tegen

Omdat het weer opeens stormenderhand
Ons landje in de houdgreep had genomen
Was tegen al die omgewaaide bomen
Het spoorwegnet natuurlijk niet bestand.

Vandaar dat ik in Meppel ben gestrand,
Een plaats waar ik zelfs in mijn bangste dromen
Nooit van verwacht had eens terecht te komen,
Maar niemand weet waar of hij ooit belandt.

Geslagen door de striemen van de regen
Staan mensen dicht opeen, verwaaid en nat
Op het station van zulk een vreemde stad,
De meesten van hen nog niet halverwege
Het einddoel dat men zelf voor ogen had.
De stormwind neemt ons mee en houdt ons tegen.