Driek van Wissen

Florence Nightingale

Toen er nog echte slagvelden bestonden
Heeft zij uit medemenselijke plicht
Haar leven er geheel op ingericht
Om daar tot troost te zijn van de gewonden
Voor wie zij op haar nachtelijke ronden
Steeds met haar lamp het lijden heeft verlicht.
En zo gaf zij de liefde een gezicht
En bleef haar naam vast met de zorg verbonden.

Maar zoals zij was, waren er zoveel
En ook al hebben zij geen naam gekregen
Toch kom je ze vandaag de dag nog tegen.

En dus dank ik in Florence Nightingale
Bij voorbaat al het dienstbaar personeel
Dat mij ooit onbaatzuchtig zal verplegen.