Driek van Wissen

Dag Jan

Wie liefdevol zijn leven nabeschouwt
Ziet al te goed hoe het verkeren kan,
Hoe of een jonge god tot broze man
Door Moedertje Natuur werd omgebouwd.

Hij was zo zichtbaar en aandoenlijk oud
En ook al werd de oude jonge Jan
In wezen er bepaald niet anders van,
Er was voor hem geen kans op lijfsbehoud.

Want toen de dood ten slotte bij hem kwam,
Omdat de tijd toch echt begon te dringen,
En hem voorzichtig in zijn armen nam
Ging hij de gang van alle stervelingen.

Zijn kaars was op, en de gedoofde vlam
Vervluchtigt in de lucht tot hoge kringen.