Levenslied
wij hebben redenen
dingen donkerder te zien
dan ze zijn
er is geloof
dat het zonder bewijs
moet stellen
‘s nachts spookt het verlangen
naar het absolute
door onze koude kleren
overdag vloeit het vonnis
vlot uit onze pen
is het gerechtigheid dat niet alleen angst
een slechte raadgever is
vaderlandsliefde
is even slappe grond
waarin je een graf
kunt pachten
zo lang de dominee naast je staat
gebeurt je niets
van de twaalf soldaten
zullen er twee bedanken
met een bevel kunnen ze
worden vervangen
Kees Schaepman schreef een intrigerend boek over journalist Max Blokzijl (1884-1946) die zich in de jaren dertig “tot een volbloed nationaalsocialist ontwikkelde, inclusief het bijbehorende antisemitisme”. In 1946 kreeg Blokzijl de doodstraf, o.a. voor zijn radiopraatjes die vaak NSB- en Duitsgezind waren. Op uitnodiging van Schaepman schreef Bruinja dit gedicht dat werd opgenomen in het boek.