Driek van Wissen

Na de worp

De bowlingspeler die zijn spieren spande
Komt bijna weer ontspannen overeind
Al blijft het toch nog spannend, naar het schijnt,
Waar of zijn bal ten slotte zal belanden.

Want ook al is het mikpunt vastomlijnd,
Aan weerszijden begrensd door brede randen,
Zojuist gaf hij zijn speelbal wel uit handen
Die op de lange baan uit beeld verdwijnt.

Wie weet, denkt hij, is ook in dit geval
Er andermaal een levensgroot verschil
Tussen de goede afloop die ik wil
En het effect van die verdraaide bal.

En zo staat hij één ogenblik lang stil
Bij wat er buiten beeld gebeuren zal.